Vildmarksvägen/Wilderness road

25 juni 2016 - Vilhelmina, Zweden

We zijn de Vildmarksvägen gereden en vonden het prachtig! We reden eerst naar Ristafallet (dat is 500 km ómrijden, maar we hadden er zoveel over gelezen op de fb-groepen en als je dan tóch "in de buurt bent"...). Maar goed het is een hele mooie indrukwekkende watervall. En er ligt een camping naast. We kwamen vroeg in de middag aan, wisten dat we er niet zouden slapen.
En men is dus altijd helemaal lyrisch over camping en locatie en dan wordt gewoon zó duidelijk dat we eigenlijk verwende ettertjes zijn hihi. En voor kinderen was er niets te doen zoveel ik kon zien, dus vind ik het beetje sneu voor gezinnen, die op basis van prachtige foto's zo'n trip maken om daar dan dagen te gaan staan.
Máár de waterval is erg mooi en de regio.

Bij de Vildmarksvägen wilden we eigenlijk nog even één keertje op een camping, na een aantal dagen wildkamperen zijn zo simpele dingen als watertank bijvullen en stroom om bijv. een thermoskan senseo-koffie voor onderweg te kunnen zetten gewoon fijn. Maar we kwamen niet echt iets tegen en toen we uiteindelijk allang óp de Vildmarksvägen reden, kwam een bordje met Vildmarkcamping. Joepie. Uiteindelijk wat borden "natuurcamping" gevolgd, dat zijn meestal plaatsen in de natuur (joh...) zonder stroom en andere luxe, oftewel, wildkamperen maar dan op een camping. Daar aangekomen stonden de campers (die ieder jaar groter worden) hutje mutje bij elkaar, het meertje konden ze niet zien denk ik.

Niks voor Mackloets dus. Zeker niet als je vor natuur, rust en ruimte gaat en john rijdt liever als dat hij zich daartussen propt.

Uiteindelijk rijd je dan zo'n weg met andere ogen. het zal toch niet zo'n toeristische overvolle weg worden, waar iedereen om dat ene plaatsje gaat vechten. Gelukkig werd al snel duidelijk dat het een hele mooie weg is en dat we hem zeker nog eens zullen rijden. Aardig vermoeid en klaar met de dag zagen we dan uiteindelijk langs één van de talloze meertjes een perfecte parkeerplaats, zo perfect dat we er al voorbij waren voordat we af konden remmen. Terug dus en genieten van de niet-ondergaande zon en de stilte en het spiegelgladde water.
Het is op zo'n plek dan ook altijd grappig om te merken hoe het werkt: eerst denk je niks te horen of zien. Later (focus verandert) hoor en zie je van alles vliegen en krabbelen (op avonden als deze ook de muggen en knutten helaas, maar daar hebben we muggen-jasjes voor aangeschaft. Ziet er niet uit, maar als je dan even in de schemer door een bos wilt lopen of bij een meertje wilt zitten, zonder vuur te moeten maken (dat houdt ze nl. ook op afstand), dan is het errug prettig :).

Gisteren was het dan eindelijk Midsommarafton oftewel Midzomeravond. Dan komen de Zweden in de middag bij elkaar om rond de meiboom te dansen en vieren ze de midzomer met drank, eten en muziek, meestal met buren en vrienden of in de buurtgemeenschappen. Vorig jaar werd ik uitgelachen toen ik op vrijdagavond (toen nog bij de pont naar zweden) vroeg wáár in Zweden we het gezelligst de Midzomerfeesten mee konden beleven.
In Gäddede konden we uiteindelijk op een camping ons water bijvullen en zagen we dat bij het museum "dans rond de meiboom" zou zijn én ik had gegoogeld en aan het einde van de wegen over de stekenjook zou bij een hotel Midzomerbuffet zijn mét livemuziek. 

Bij het museum zag het er zó kleinschalig en als een dorpsgebeuren uit, dat ik me bezwaard voelde om daar als toerist bij te gaan zitten. Mutsig,maar helaas. We hadden nog de Hällingsafallet op ons lijstje staan, dus namen we een onwijs mooie weg naar een waterval, die zo'n 40 m valt in een prachtige canyon en als de zon schijnt zie je zelfs meerdere regenbogen in de waternevels. en zoals de hele week al, scheen de zon en ook zonder zon was het weer onwijs indrukwekkend. Wat de natuur kan doen. en het is ook zo gaaf om te zien dat er bij de ene waterval vooral leistenen zijn en bij een andere weer vooral vierkante blokken en dan weer juist ronde stenen, met veel mosvlekken erop. Geweldig, dat kan me dan onwijs aantrekken. Net als de bloemetjes, die dan ineens in de berm staan en 500 meter verderop weer helemaal niet meer.

Terug op de Vildmarksvägen, namen we nog even de afslag naar links, 4 km verderop begint namelijk Norwegen. Ipv het boordje Norwegen staat er vrijwel aan het begin een bord met de Noorse eland erop. Die vind ik gemoedelijker eruitzien, ook zo'n detail-ding, waar verder niemand op let hihi.

Terug naar de Vildmarksvägen en op naar de Stekenjokk.Rendieren op de weg, maanlandschappen zoals we het eerder alleen van de poolcirkel gewend waren, héérlijk. en super weer. de Stekenjokk was tot vorige maand afgesloten, metershoge sneeuwwanden, nu waren er stukken niet toegankelijk omdat het broedseizoen is en er blijkbaar stropers en nestrovers zijn en men dat wil voorkomen. Maar daar waar je wél mag komen, is het ook helemaal leuk. Lekker ruig, sneeuw, watervallen, riviertjes, sneeuwtoppen, mossen, kleine struikjes en ook hier hoor en zie je van alles.

Slingers opgehangen, driepoot met dutch oven klaargezet, sangriaatje erbij en kippepoten gefrituurd en ons Midzomerfeestje was begonnen. heerlijk tot elf in de zon gezeten. En vanochtend was het nog net zo mooi en prachtig en zijn we de pas nog een keer heen en weer gereden. Ohja en dat hotel was dus niks. So

Inmiddels staan we ergens in het bos op weg naar Mo i Rana. Heb af en toe internet, heb net een lang verhaal getypt (zie hierboven) en toen was ineens de accu leeg van de laptop. Gisterochtend was de accu van de camper leeg. Hij startte niet meer toen we van de idyllische parkeerplaats op die eenzame Vildmarksvägen verder wilden. Maar gelukkig is Johnny zelfvoorziend en bleek hij een reserveaccu mee te hebben. In zijn Biltema-shirtje (soort van Yippieyayehyeh-Hornbach-zaakje hier in Zweden) fikste hij het probleem in 5 minuten. Onze Midzomer was gered en ik was weer eens driedubbeltrots op mijn hubby. En nu gaan de laatste 2 weken in. En zouden we het liefst gewoon willen blijven. De stap wagen zoals alle fb-kennissen die stap hebben gewaagd. Ooit. Als we groot zijn. En tot die tijd doen we ons best om vooral tot de fullest van alles te genieten. Fijn weekend allen. (Ich hoffe dass der Google-Übersetzer es gut tut, ich schreib nächstes Mal wieder auf deutsch... Schönes Wochenende weiterhin!)

Foto’s